Bebeğin beslenmesi bebek gelişimi için en önemli unsurlardan biri olduğu konusunda herkes hem fikir.
Tüm anneler gibi ben de ay ay bebek gelişimine takmış durumdayım. Ne yerse gelişimi nasıl olur?
Yemeli ki büyümeli ama bebeklere yemek yedirmek ne kadar zordur herkes bilir. Kaşıkla arkasından koşulan bir bebek, her tarafı püre içinde, ağlamaya ramak kalmış bir anne.Bu endişe ve çaba zamanla da azalmıyor.
"bebeğim yemek yemiyor ne yapmalıyım?" sorusu yaşla birlikte büyüyor ve
"çocuğum yemek yemiyor ne yapmalıyım?"a dönüşüyor.
Tüm anneler gibi ben de ay ay bebek gelişimine takmış durumdayım. Ne yerse gelişimi nasıl olur?
Yemeli ki büyümeli ama bebeklere yemek yedirmek ne kadar zordur herkes bilir. Kaşıkla arkasından koşulan bir bebek, her tarafı püre içinde, ağlamaya ramak kalmış bir anne.Bu endişe ve çaba zamanla da azalmıyor.
"bebeğim yemek yemiyor ne yapmalıyım?" sorusu yaşla birlikte büyüyor ve
"çocuğum yemek yemiyor ne yapmalıyım?"a dönüşüyor.
Kızım 18 aylık. 13 ay emzirdim. İlk 6 ay sadece anne sütü aldı. Sonra parçalı
olarak ek gıdaya geçtik. Önce meyve ve yoğurt, sonra yavaş yavaş sebze, bakliyat,
et, tavuk, balık. Yazın ishal olduğu zaman dışında kilosu hep %50’nın üstünde
bir bebek oldu. Şu anda kendi kendine yemek
yiyebiliyor. Yaklaşık 16 dişi var.
Ceviz, badem gibi kuruyemişten tutunda, çorba gibi sulu şeyleri bile kendisi
kaşık, çatal ya da elli ile yiyebiliyor. Çok yakın bir arkadaşım 18 aylık olana
kadar oğluna blenderda püre yaptığı yiyecekleri vermiş. Çocuk şu anda 5 yaşında olduğu halde hale
annesi yemek yediriyor ve çok az yemek yiyor.
Buradan yola çıkarak işte yemek yedirirken yapılmaması gereken İlk 10
1. Asla benim az önceki paragrafta yaptığım gibi
başkalarının çocukları ile kendi çocuğunuzu kıyaslamayın. Her çocuk birbirinden
farklı, kendi karakteri ile dünyaya geliyor. Siz nasıl arkadaşınızdan farklıysanız
o da arkadaşınızın çocuğundan farklı
2.
Asla çocuğum şunu yemiyor diye genelleme
yapmayın. Bugün bunu yiyen yarın yememeye başlıyor, yada ağzına koymadığı bir
şeyi ertesi günü şapur şupur yiyor.
3.
Asla zorlamayın. Sadece teklif edin yemiyorsa
zorlamayın. Bunu söylemek kolay, yapmak çok zor biliyorum. İnsana bir kaşık daha yedirmek için korkunç
bir hırs geliyor. O kaşığı yedirmek o
kadar önemli oluyor ki, sanki yemezse hayatta büyümeyecek gibi öyle bir duygu
kaplıyor ki içimi bırakamıyorum. Ama zorlamak
kesinlikle çok daha fazla sıkıntıya sebep oluyor. Her anne “Çocuğum Yemek Yemiyor (Israr Etmeyin,
Birlikte Eğlenin)Carlos Gonzalez” kitabını okumalı ve hatta her 3 ayda bir
tekrar okumalı. Israr konusunda yardımcı
oluyor. (http://www.idefix.com/kitap/cocugum-yemek-yemiyor-carlos-gonzalez/tanim.asp?sid=K4DFE0ZENY0Y2GNLTLK2)
4.
Asla “ay ortalık battı” diye düşünmeyin. Bırakın
batsın, çocuğunuza kendi kendine yemek yemeyi öğretmenin tek yolu bu. Koyun
önüne ne yiyecekse 1/3’u dökülecek ama 2/3’unu bir şekilde yiyecek. Serin
altına bir bez, yemekten sonra çırparsınız olur biter yada şarjlı kablosuz
dikey süpürgeler var. Paraya kıyıp onlardan bir tane alın. Asla pişman
olmayacaksınız. (Bizde bu var:
5.
Asla takıntı yapmayın. “Ay bu gün protein
grubundan bir şey yemedi” diye uykularınızı kaçıracağınıza “bu hafta ne yedi?”ye
konsantre olun. Dünyada milyonlarca çocuk çok az proteinle
hayatta kalıyor. Sakın olun.
6.
Asla gözlemlemeden kalıplarla konuşmayın. “Su içerse şişer yemek yiyemez” Nasıl bir
yalan, kendinizi düşünün susuz yemek yiyebilir misiniz? Boğazınız kuruyken
yutabilir misiniz o makarnaları? Çocuğunuzu
biraz gözlemek neyin doğru olduğunu gösterecektir size. Başka bir örnek benim kızım bulamaç şeklindeki
kahvaltıyı hiç yemedi, ret etti. Ama
tosta bayılıyor. Çünkü sert şeyler
dişlerini kaşıyor ona iyi geliyor. Ben de bulamaç kahvaltıya koyacağım herşeyi
tostunun içine koyuyorum. Aynı şeye denk geliyor. Anneme göre ise bebek dediğin bulamaç
kahvaltı yer.
7.
Asla çok ciddiye almayın. Yemek yemek zevkli bir
şey değil mi? Hep birlikte masaya oturmak, günün kritiğini yapmak, gülerek, eğlenerek yemek yemek. Eee o zaman püre yapılmış sebze ağzına
tıkıştırılan çocuk nasıl eğlenebilir ki? Bırakın biraz döksün, oyuncaklara
bulaştırsın, mama sandalyesinin tepsisine resim yapsın. Eğlensin ama siz de eğlenin. Bir daha bu
kadar küçük olamayacak.
8.
Asla aşırı korkmayın. İnsan ırkı 7 milyara
ulaşmış durumda. Eğer her katı gıdaya
başlayanın ilk lokması boğazına takılıp
ölseydi sizce 7 milyara ulaşabilir miydik? Bebekler kendilerini kurtarmayı çok iyi
biliyorlar. Bırakın öksürsün, sırtına
vurun. En kötü kusar ama eninde sonunda kendini kurtarır. (Ama tabi ilk yardım olarak katı cisim
kaçması halinde ne yapmanız gerektiğini
öğrenin mesela bu linke bir bakın
http://www.bebekdoktorum.com/index.php/acil/boulma.html)
9.
Asla kendi damak tadınızı ona dayatmayın. Siz
kereviz yemiyor olabilirsiniz ama ona bir şans tanıyın. Yada siz kerevizi
pişmiş seviyor olabilirsiniz ama o çiğ sevebilir. Bu şansı da vermek lazım. Dişleri kaşındığı için sert şeyler hoşlarına
gidiyor. Bırakın çiğ yesin sebzeyi…
10.
Asla tuzlu, şekerli, koruyucu içeren işlenmiş
gıdalar vermeyin. O daha çok küçük maruz kaldığı kimyasal vücut kitlesiyle
oranlandığında çok fazla. Muhakkak
tuzlu, şekerli, koruyucu içeren işlenmiş gıdalar yiyecek ama biraz
büyümesine zaman tanıyın. Zamanı
gelecek.
"Çocuğum yemek Yemiyor" , Yazan: Carlos Gonzales, her 3 ayda bir her annenin tekrar tekrar okuması gereken kitap |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder