Tazecik Anneyim

Herşeyin başladığı an...

Kızım Bahar 3 Haziran doğumlu. Parmaklarımla sayıyorum aman Allahım 7 ayını doldurmuş bile. Nasıl geçtiğini anlamadığım bir yedi koca ay. Sanki üzerimde bir tül perde vardı ve ancak yeni yeni o tül aralandı gibime geliyor... Artık gerçek hayata dönmeliyim değil mi?

Bu kısacık annelik tecrübemden bağımsız neşenin ve mutluluğun bulaşıcı olduğuna inanmışımdır hep. Kızıma hayat enerjimin, neşemin, pozitif duygularımın bulaştığını gözlemleyebiliyorum. Anne neşeli, mutlu ise bebekte neşeli ve mutlu oluyor.  Eee tül perdem de aralanıyorsa yavaş yavaş nedir beni mutlu eden şeyler? Bugün bunu uzun uzun düşündüm ve bu günlüğü de bu yüzden tutmaya karar verdim.

Evet yazmak beni mutlu ediyor...